دانلود فیلم های ایرانی : داستان واقعی تونی لیپ (ویگو مورتنسن) ، یک طبقه کارگر ایتالیایی-آمریکایی ، که در سال 1962 توسط پیانویست تصفیه شده آمریکایی آفریقایی-آمریکایی دکتر دون شیرلی (ماهرسالا علی) استخدام شد تا وی را در یک تور کنسرت خصمانه Deep South سوار کند.
داستان تونی لیپ و دون شیرلی یک داستان اصلی نیست. این یک سفر جاده ای زوج عجیب و غریب است در مورد اینکه چگونه همه ما تفاوت چندانی با هم نداریم. هیچ چرخی در اینجا دوباره اختراع نشده است: اگر دوست دارید ، خانم دیزی را با هواپیما ، قطار و اتومبیل رانندگی می کنید. اما اعدام بسیار ناخوشایند و دلنشین است که تسلیم جذابیت های آن تنها گزینه است. پیتر فارللی ، که بیشتر به تکیه دادن به ارزانترین و کثیف ترین شوخی هایی که می تواند با برادرش بابی پیدا کند ، شناخته می شود ، در اینجا نوعی طنز آرام و با شخصیت بیشتر محور احضار می شود ، در حالی که داستانی جدی راجع به سازش هایی که آمریکایی های آفریقایی- آمریکایی مدتهاست می گوید احضار می کند. مجبور شد با وضع موجود سفید مظلوم واقع شود.
آنچه فیلم را بسیار قانع کننده می کند شیمیایی است که از جفت اصلی بازیگران متلاشی می شود. به عنوان تونی لیپ ، عملکرد بسیار لذت بخش ویگو مورتنسن گاهی اوقات حاشیه کاریکاتور را به دام می اندازد ، اما شما نمی توانید تعهد همه جانبه یا عملکرد وی را مقصر بدانید. همانند دون شیرلی ، ما به زودی از شر طلبکاری او و از تحول او گرفته می شویم. هر خاطره ای از دانی که به آرامی گفته می شود و زمانی که شمشیر ارجاع شده را از بندهای نرسیل در اختیار داشت به زودی در معرض روده ایتالیایی غیرقابل باور (و ظاهراً واقعی) او فرو می رود.
دون شیرلی از Mahershala Ali از هر نظر یک تضاد است. مدلی از ظرافت و تملک آرام ، طنز وجود دارد که می توان در وسواس و اجباری او و ویژگی های تقریباً متعارف او یافت. اما علی که همیشه یک بازیگر فوق العاده متفکر بوده است ، عملکرد خود را با عزت و بدخوانی روبرو می کند. او میانگین تجربه سیاه در آمریکا نیست ، اما همانطور که بعداً یاد می گیریم ، وی با هدف استفاده از موقعیت خود به عنوان یک نوازنده مشهور به خاطر پیشرفت ، قصد دارد تور مناطق خصمانه تر این کشور را گشت و گذار کند.
چند انتقاد نسبتاً نسبت به موضوع گرین بوک نسبت به واقعیت وحشتناک خشونت آمیز جیم کلاغ جنوبی وجود دارد. مطمئناً می توانید استدلال كنید كه مسئولیت آن در ت نژادی ساده گرا است. اما این فیلم از نشان دادن نژادپرستی در زشتی و سادیسم خود در هنگام محاسبه خبری نیست. اینکه همچنین از تلاقی تجربیات دان به عنوان یک سیاه پوست همجنسگرا برخوردار نیست ، نباید چشم پوشی کرد.
نگرانی های قانونی وجود دارد مبنی بر این که کتاب سبز برای سفرهای تنبل درباره ناجیان سفیدپوست ساکن است ، اما پیام محوری اومانیستی مهم ، ضروری و صحیح است و این واقعیت که آنچه می تواند یک فیلم "پیام" گرسنه ، گرسنه جوایز باشد ، در حقیقت یک قطعه شلوغ کننده است. سرگرمی اصلی به این معنی است که پیام می تواند در همه گوشه ها به مخاطبان برسد. در شرایطی که نژادپرستان نسبت به حق خود احساس شرارت بیشتری می کنند ، در واقع این پیام بسیار خوشایندی است.
درباره این سایت